Noc była zimna. Knajpa stała na uboczu autostrady. Klasyczna knajpa w postapokaliptycznym świecie. Tylko ta knajpa miała pecha znaleźć sie na trasie walk Hells Angels z Dark Visions. Niewiele z niej zostało, ale właściciel przeżył. Próbował odbudować. Marnie mu szło.
Tej zimnej nocy pod knajpe zajechał.....

Teraz wasz kolej ale dla ułatwienia powiem że mój fragment zaczyna sie w świecie Neuroshima
Czekam na kontynuację

Barman wachał sie. Jak mozna przyjąć dziecko moloch? Ryzkował naprawdę dużo. W ostatni czasie nasiliły sie ataki mutantów, w w okloicy znacznie przybyło łowców mutantów, a oczy nieznajomego wszkazywały że był mutantem. ale potrzebował tych gambli i to bardzo
"zgadzam sie" odpowiedział

Łowca stał przed wejściem do bunkra. Przyglądał sie ciałom strażników. Zostały rozszarpane. Westchnął. Wyciągnął sprawdzoną strzelbę z kabury. Sprawdził magazynek. wszedł w mrok. Pierwsze co rzucało sie w oczy to krew. Była wszędzie. Idąc korytarzem natrafiał na zwłoki, albo raczej to co z nich zostało. Na jego nieszczęście generator ciągle działał. Ktoś lub coś urządziło sobie tutaj masakrę. Dotarł do głównej sali.                                 
Ostrożnie zaczął sprawdzać mniejsze pomieszczenia. Wszędzie tylko śmierć. Jego uwagę przyciągnął szmer w jednej z sal. Wchodził do niej wolno. Palec na spuście drżał...

Kiedy na adrenalina już opadła zaczął sprawdzać zwłoki mutantów. Nigdy nie wiadomo. Ale przede wszystkim przeładował wierną strzelbę SPAS 15. Ale nie zwykłą amunicją. Breneki będą musiały wystarczyć.
Przy jednym z ścierw mutków znalazł zdjęcie. Prawdziwa rzadkość w dzisiejszych czasach. Przedstawiało ono dziwną postać o płomiennie rudych włosach. Poza tym nic godnego uwagi. Ruszył dalej...

Owy mutant gdy spadł ocknął się nazajutrz . Wychodząc próbował przypomnieć sobie cóż zrobił owej straszliwej nocy jednak na nic jego próby . Zgodnie z umową wyjechał z baru ,  po tym dniu wszystko układało się nie po jego myśli pierw problem z ludźmi następnie z innymi mutantami lecz na końcu dnia gdy siedział w pobliskim pubie podeszło do niego pięciu masywnych za wysokich na ludzi osobników . Domyślił się że to jedni z wrogów innych mutantów i ludzi - wilkołaki . Potężne bezmyślne człowieczo podobne istoty które w nocy tracą nad sobą panowanie lecz nie teraz . Krążyła plotka po mieście iż pewna garstka wilkołaków nauczyła się panować nad lykanotropią . Człowiek najmasywniejszy z kataną u boku i dubeltówką na plecach zapytał Desmodus'a rotundus'a Diaemus'a youngi'ego ( gdyż tak nazywał się owy mutant którego spotyka tak wiele przygód) :
-" Witaj w domu bracie "
-" Nie znamy się więc czemu nazywasz mnie bratem ?" odpowiedział Desmodus
-" Jestem Diphyll ecaudata , obecny przywódca organizacji mutantów zabijamy bądź przyłączamy do siebie innych odmieńców by stać się potężniejszymi od ludzi i zapanować nad tą słabą niczego niewiedzącą rasą ... "
- Desmodus przerwał Diphyll'owi " Domyśliłem się o co chodzi , moja odpowiedź brzmi nie , nie dołączę do was . Nie działam w grupie "
-"Widzę w twych oczach iż niewiele widziałeś i niewiele wiesz , dołącz do nas zdobądź doświadczenie i wtedy oceń co zrobisz "
..................

..... Desmodus Strzelał celnie serią po serii gdy nagle zabrakło mu amunicji . Jego błyskawiczny refleks uratował go gdyż Uchylając przed ostrzałem wroga znalazł  karabin jonowy który bierze amunicje z atmosfery . Zaczął znów strzelać , niestety wroga było za wiele . Wreszcie gdy strzelając postanowił rozglądnąć się za drogą ucieczki zauważył klapę pod dywanem w dziwnym miejscu gdyż za barem gdzie zwykle stoi sprzedawca drogich trunków . Wystrzelawszy wielką chmarę pocisków schował karabin ,otworzył klapę i wskoczył .......

Już go prawie miały. Tracił nadzieje czując ich oddech na karku. Nagły błysk karabinu go oślepił.
Już po mnie- pomyślał ale kule ominęły go usłyszał krzyk zaskoczenia swoich prześladowców, który szybko przerodził sie w krzyk bólu i cierpienia.
Co sie dzieje- pomyslał